تعیین الگوی دینامیک جنگل و ارتباط آن با تنوع زیستی گونه های علفی جنگل های تحت مدیریت و مدیریت نشدۀ راش شرقی (fagetum orientalis) (مطالعۀ موردی: جنگل صفارود رامسر)

هدف این تحقیق، بررسی مراحل تحولی در جنگل های تحت مدیریت و مدیریت نشده و تغییرات ناشی از آن در تنوع زیستی گونه های علفی متاًثر از این روند است. این پژوهش در جوامع راش منطقۀ رامسر واقع در جنگل های شمال ایران انجام گرفت. به منظور تعیین تنوع زیستی مراحل مختلف تحولی در دو منطقۀ مدیریت شده و مدیریت نشده (هریک به مساحت 10هکتار) از جنگل های راش شمال ایران، الگوهای مراحل تحولی (صعود و افزایش، اپتیمال و تخریب) برای هر یک از قطعات مورد بررسی به طور مجزا تعیین شد. به منظور بررسی پوشش علفی 112رولوه به ابعاد 10×10 متر انتخاب و درصد فراوانی گونه های علفی با استفاده از روش براون بلانکه ثبت شد. سه مرحلۀ تحولی صعود و افزایش، اپتیمال و تخریب در هر دو منطقه مشاهده شد، که بیشترین تکرار پلی گون های منطقۀ مدیریت شده در مرحلۀ صعود و افزایش و در منطقۀ مدیریت نشده مربوط به مرحلۀ تخریب است. نتایج بررسی تنوع زیستی در بین مراحل دو قطعه نشان داد که در منطقۀ مدیریت شده و مدیریت نشده حداکثر و حداقل مقدار غنای مارگالف به ترتیب در مراحل صعود و افزایش و اپتیمال است. همچنین شاخص های مختلف تنوع زیستی در دو منطقۀ مدیریت نشده و مدیریت شده (بدون در نظر گرفتن مراحل) نشان داد که بین تنوع زیستی گونه های علفی کف در این دو منطقه هیچ اختلافی وجود ندارد.